อรรถกถาวัสสการสูตรที่ 2

สูตรที่ 2 มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อภิยาตุกาโม ความว่า มีพระราชประสงค์จะกรีธาทัพ
ไปย่ำยี บทว่า วชฺชี ได้แก่ เจ้าวัชชีทั้งหลาย. ด้วยบทว่า เอวํมหิทฺธิเก
ได้แก่ผู้ประกอบด้วยราชฤทธิ์ใหญ่อย่างนี้. ด้วยบทว่า เอวํมหิทฺธิเกนี้
พระเจ้าอชาตศัตรู ตรัสถึงความที่เจ้าวัชชีเหล่านั้น มีความพร้อม
เพรียงกัน. บทว่า เอวํมหานุภาเว ได้แก่ ประกอบด้วยราชานุภาพ
ใหญ่อย่างนี้ ด้วยบทว่า เอวํมหานุภาเว นี้ พระเจ้าอชาตศัตรู ตรัสถึง
ความที่เจ้าวัชชีเหล่านั้นเป็นผู้กระทำการศึกษาแล้วในหัสดีศิลปเป็นต้น
ที่ทรงตรัสหมายเอาว่า เจ้าหนุ่มลิจฉวีเหล่านี้ ศึกษาแล้วหนอ เจ้าลิจฉวี
เหล่านี้ศึกษาดีแล้วหนอ ที่ปล่อยลูกธนูใหญ่น้อยที่มีภู่ติดปลาย ไม่
พลาดเป้าทางช่องตาลที่ถี่ ๆ บทว่า อุจฺเฉชฺชิสฺสามิ แปลว่า จักตัด
ให้ขาด บทว่า วินาเสสฺสามิ แปลว่า ทำไม่ให้ปรากฏเลย อนยพฺยสนํ
ได้แก่ ไม่เจริญและความย่อยยับแห่งญาติ. บทว่า อาปาเทสฺสามิ
แปลว่า จักให้ถึงความเสื่อมและความพินาศ.
ได้ยินว่า พระอาชาตศัตรูนั้น ตรัสเรื่องการรบในที่ ๆ
ประทับยืนที่ประทับนั่งเป็นต้น และตรัสสั่งกองกำลังว่า พวกเจ้า
เตรียมยาตราทัพด้วยประการฉะนี้. เหตุไร ? เพราะว่า ริมฝั่งแม่น้ำ
คงคา อาศัยหมู่บ้านปัฏนคามตำบลหนึ่ง เป็นดินแดนของพระเจ้า-
อาชาตศัตรู 8 โยชน์ ของพวกเจ้าลิจฉวี 8 โยชน์ ในปัฏฏนคามนั้น
คันธชาติมีค่ามาก ไหลมาจากเชิงเขา เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูทรงสดับ